Για την Περιφέρεια της Κοινωνίας των Πολιτών, Για την περιφερειακότητα και τον περιφερισμό, Για τις πολιτικές της αειφορίας και της «Οικολογικής Μετάβασης» σε μία κοινωνία της βιώσιμης ευημερίας, Της συμμετοχικής δημοκρατίας και της δημοκρατίας του διαδικτύου, Της κυκλικής οικονομίας και της βιώσιμης ενεργειακής πολιτικής, Της προστασίας και της ανάδειξης του φυσικού κεφαλαίου, Της αγρο-οικολογίας, Της διαχείρισης των υδατικών πόρων, Της οικο-κίνησης, Της συνειδητοποίησης της αξίας του εδάφους και της αναγέννησης των οικιστικών συνόλων, Της οικολογικής ποιότητας προϊόντων και υπηρεσιών, Των περιβαλλοντικών ελέγχων, Των οικολογικών δικτύων, Της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, Της ουσιαστικής προστασίας των δικαιωμάτων των ζώων, Της πραγματικής οικονομίας, κυκλικής, κοινωνικής και συνδεδεμένης με τις χωρικές και τοπικές ρίζες του παραγωγικού συστήματος, της μεταστροφής του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης και της μικρής παραγωγικής αλυσίδας, οριοθετούμενης στο πεδίο των κοινωνικών και περιβαλλοντικών απαιτήσεων και αναγκών, Της διάχυσης των πολιτικών της «Οικολογικής Μετάβασης» σε όλους τους τομείς και όλα τα επίπεδα της πολιτικής της διακυβέρνησης, Για τον άνθρωπο και το περιβάλλον

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019

Η παγίδα του «περιβαλλοντικού κεϋνσιανισμού»




του Μπιλ Μπλάκγουότερ*

«Οι κεϋνσιανές πολιτικές», έγραφε ο Μάουρο Μποναιούτι, καθηγητής Οικολογικών Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Τουρίνου, συνιδρυτής της Ιταλικής Ένωσης Αποανάπτυξης και του Ιταλικού Δικτύου Αλληλέγγυας Οικονομίας και ένας από τους πλέον γνωστούς εμπειρογνώμονες στο πεδίο της βιο-οικονομίας, «αποτέλεσαν την πιο σημαντική αντισταθμιστική διαδικασία απέναντι στις κοινωνικές ανισομέρειες που δημιούργησε η καπιταλιστική συσσώρευση κατά τον 20ο αιώνα. Το ίδιο σημαντικοί στάθηκαν από αυτή την σκοπιά και οι συνδικαλιστικοί αγώνες για την βελτίωση αποδοχών και συνθηκών εργασίας. Οφείλουμε όμως να ομολογήσουμε ότι, παρά την αναμφισβήτητη συμβολή τους στην προστασία του οικονομικού συστήματος από τις κρίσεις του 20ου αιώνα, οι κεϋνσιανιές πολιτικές δεν είναι σε θέση να αποτελέσουν εργαλεία απάντησης στις προκλήσεις του 21ου. Ως πολλαπλασιαστικές της κατανάλωσης και, κατά συνέπεια, ενισχυτικές της ανάπτυξης, δεν μπορούν να συμβάλλουν παρά στην περαιτέρω επιδείνωση της τρέχουσας οικολογικής κρίσης. Οι συμβατικοί οικονομολόγοι - νεοκλασικής και κευνσιανής μήτρας - προβάλλουν το επιχείρημα ότι χάριν της τεχνολογικής εξέλιξης είναι εφικτή η αύξηση ενός είδους εναλλακτικής συστημικής παραγωγής και, ως εκ τούτου, η αισθητή μείωση της πίεσης στα οικοσυστήματα. Πρόκειται όμως για μία προσέγγιση που υποκρύπτει καίριες συστημικές παγίδες: η τεχνολογική εξέλιξη συνοδεύεται στην πραγματικότητα με μία αισθητή αύξηση της συνολικής κατανάλωσης ύλης/ενέργειας και των όσων περιβαλλοντικών της επιπτώσεων λόγω του γνωστού φαινόμενου της «αναπήδησης».

Ο περιβαλλοντικός κεϋνσιανισμός αποτελεί μια ευρεία σχολή σκέψης που υποστηρίζει ότι οι δημόσιες επενδύσεις σε πράσινους τομείς μπορεί να βγάλει την οικονομία από την ύφεση και να σώσει τον πλανήτη από την καταστροφή. Η οπτική του περιβαλλοντικού κεϋνσιανισμού απόκτησε μεγάλη απήχηση ως επί το πλείστον μετά την κατάρρευση της Λέμαν Μπρόδερς. Τον Οκτώβριο του 2008 το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε την σύνταξη ενός καθολικού «Green New Deal» για τη εφαρμογή του οποίου απαίτησε από το G20 την παραχώρηση του 1% του παγκόσμιου ακαθάριστου προϊόντος. Μολονότι φαινομενικά λαμπρή, η οπτική αυτού του τύπου ενέχει ένα θεμελιώδες «λάθος» - παγίδα - καθόσον θεωρεί την οικονομική απόδοση ως εξάρτηση της συνεχούς αύξησης της οικονομίας της κατανάλωσης η οποία, εξορισμού, θεωρείται ως μη βιώσιμη από την σκοπιά της περιβαλλοντικής προσέγγισης. Ακόμη δε λιγότερο κατανοητή είναι η αρχή σύμφωνα με την οποία προσεγγίσεις αυτού του τύπου είναι μεν αποδεκτές από περιβαλλοντικής σκοπιάς αλλά είναι οικονομικά μη βιώσιμες. Στην πραγματικότητα, αυτό που είναι πραγματικά αναγκαίο είναι μια οποιαδήποτε μορφή κοινωνικοποιημένης επένδυσης που δεν εξαρτάται από την οπτική του οικονομικού οφέλους.

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2019

Πώς θα επηρεάσει η Κλιματική Κρίση το κοινό μέλλον Ελλάδας-Τουρκίας;



Η «Ομοσπονδία Νέων Ευρωπαίων Πράσινων» και η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, με τον Ιάσονα Πασχαλίδη-Γεροστεργίου, σε εκδήλωση στο Αϊβαλί με θέμα το κοινό μας μέλλον στο Αιγαίο

Παρόντες οι «Νέοι Πράσινοι Ελλάδας», παρούσα και η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» στο «εναλλακτικό» φεστιβάλ κινηματογράφου, που διοργανώθηκε στο Αϊβαλί της γειτονικής Τουρκίας μεταξύ 4-9 Οκτωβρίου, με τον συνήθη στόχο της μίξης θεματολογιών διαφορετικού περιεχομένου, ώστε να δημιουργηθούν νέοι προβληματισμοί και νέες αναζητήσεις, με την υποστήριξη συνεντεύξεων και επιμέρους πάνελ συζητήσεων. Ως τόπος διοργάνωσης του φεστιβάλ, από το ανεξάρτητο δίκτυο διανομής Başka Sinema, επιλέχθηκε το Αϊβαλί, αφενός για το εν δυνάμει ακροατήριο, την ιστορία, την αρχιτεκτονική και την κουζίνα της πόλης και αφετέρου λόγω της έλλειψης αντίστοιχων εκδηλώσεων εγγύς στην περιοχή του Αιγαίου.

Στο πλαίσιο του φεστιβάλ προβλήθηκαν ταινίες τόσο από την Τουρκία όσο και από την Ελλάδα, με στόχο την έναρξη του προβληματισμού για το κοινό μας μέλλον στο Αιγαίο. Την προβολή έκλεισε συζήτηση με το άκρως επίκαιρο θέμα «Πώς θα επηρεάσει η Κλιματική Κρίση το κοινό μέλλον Ελλάδας-Τουρκίας» και στόχο την συνδιαμόρφωση δράσεων βάσει του κοινού παρελθόντος μας και της κοινής μας θάλασσας, το Αιγαίο.

Στο πάνελ της συζήτησης η Τουρκία εκπροσωπήθηκε από τον Omer Madra, συγγραφέα, ακαδημαϊκό, δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό προγραμματιστή και την Ege Edman ακτιβίστρια και εκπρόσωπο της οργάνωσης «Fridays For Future Ayvalik». Εκ μέρους της Ελλάδας συμμετείχε ο Ιάσων Πασχαλίδης-Γεροστεργίου, μεταπτυχιακός στη Διαχείριση
Υδάτινων Πόρων στη Μεσόγειο και στην Ανθρώπινη Γεωγραφία - με εξειδίκευση στην Επίλυση Συγκρούσεων - μέλος της «Ομοσπονδίας Νέων Ευρωπαίων Πράσινων» και εκπρόσωπος των «Νέων Πράσινων Ελλάδας» και της «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ». Ο Πασχαλίδης-Γεροστεργίου είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει την πρωτοβουλία για την «Συμμαχία Ελλάδας και Τουρκίας κατά των εξορύξεων στο Αιγαίο», να παρουσιάσει τη δράση της Ende Gelände που έγινε μεταξύ 19 και 24 Ιουνίου 2019 στη Γερμανία στην οποία και συμμετείχε, και να μεταφέρει γνώσεις και εντυπώσεις από την οργάνωση «Fridays For Future Ελλάδας». Το ακροατήριο έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την υποστήριξη κοινών δράσεων Ελλάδας και Τουρκίας με στόχο την προστασία του Αιγαίου και τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών από τον πόλεμο στη Συρία.

«Οικολογική Συμμαχία»
- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Πληρ. : 6957777789

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2019

Πρόσκληση σε Συνέντευξη Τύπου



Πού πάνε τα ρέματα;

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου, στις 12.00
Έδρα Περιφέρειας Αττικής, Λεωφ. Συγγρού 15-17, 6ος όροφος, Αίθ. Οικονομικής Επιτροπής

Αθήνα, 14.10.2019

Η Περιφερειακή Παράταξη «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ» και οι σύλλογοι «ΡΟΗ - Πολίτες υπέρ των Ρεμάτων» και «ΚΙ.Π.Η. - Κίνηση Πολιτών Ηλιούπολης», σας προσκαλούν σε Συνέντευξη Τύπου την Τετάρτη, 16 Οκτωβρίου, στην έδρα της Περιφέρειας Αττικής, Λεωφ. Συγγρού 15-17, ώρα 12.00, με θέμα:

«Που πάνε τα ρέματα ; Το μέλλον των ρεμάτων της Αττικής μετά την άρνηση οικολογικής τους διαχείρισης από την Πολιτεία τα τελευταία χρόνια και την υιοθέτηση ρεματοκτόνων πολιτικών»

Με τις αποφάσεις του Υπουργείου Οικονομικών, του Υπουργείου Υποδομών, της Περιφερειακής Διοίκησης Αττικής και τη συνεχή ανοχή του Υπουργείου Περιβάλλοντος, ως προς τα ήδη εγκεκριμένα ή προς έγκριση έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης, σε συνδυασμό με την απόρριψη της πρότασης οικολογικής διαχείρισης των ρεμάτων από την Περιφερειακή Διοίκηση Αττικής και τις περιβαλλοντοκτόνες πρακτικές που έχουν υιοθετηθεί τα τελευταία χρόνια αναφορικά με την διαχείρισή τους, τίθεται θέμα αξιοπιστίας της Πολιτείας ως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και, επειγόντως, το θέμα του μέλλοντος των ρεμάτων και συνεπώς του περιβάλλοντος, του μικροκλίματος και της ποιότητας ζωής στην Αττική.
- Πως συνδυάζεται η ολοσχερής καταστροφή των ρεματικών οικότοπων με τις οδηγίες της Ε.Ε. και τα αντίστοιχα νομοθετήματα στην Ελλάδα, ως προς τη διαχείριση της πλημμύρας, τη βελτίωση της ποιότητας των υδάτων και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής;
- Πως συνδυάζεται η χρηματοδότηση έργων αντιπλημμυρικής θωράκισης από μέρους της Ε.Ε. όταν αυτά επαυξάνουν τον πλημμυρικό κίνδυνο και επιδοτούν την κλιματική αλλαγή;
- Για ποιο λόγο η Πολιτεία αρνείται πεισματικά την υιοθέτηση μεθόδων διαχείρισης των ρεμάτων, όπως η φυσική μηχανική – ή οικομηχανική – που προσφέρουν ταυτόχρονα αντιπλημμυρική θωράκιση και τρόπους αναχαίτησης της κλιματικής κρίσης;
- Διασφαλίζεται άραγε η ποιότητα ζωής του πολίτη ή τα τσιμέντα «καλά κρατούν»;

Στην συνέντευξη τύπου θα συμμετέχουν οι Χριστίνα Φίλιππα και Μαρτίνος Γκαίτλιχ, Πρόεδρος και Ταμίας του συλλόγου «ΡΟΗ - Πολίτες υπέρ των Ρεμάτων», η Ευαγγελία Δημητρίου Γραμματέας του συλλόγου «ΚΙ.Π.Η. - Κίνηση Πολιτών Ηλιούπολης» και, εκ μέρους της Περιφερειακής Παράταξης «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ», ο Γιώργος Δημητρίου, επικεφαλής της Παράταξης και ο Ευάγγελος Σπινθάκης, πολιτικός επιστήμονας.

Την συζήτηση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος του τηλεοπτικού σταθμού «STAR», Γιάννης Ευσταθίου.

ΡΟΗ – Πολίτες υπέρ των ΡEΜΑΤΩΝ
ΚΙ.Π.Η. – Κίνηση Πολιτών Ηλιούπολης
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

Πληρ. : 6972911008, 6972246035, 6944683652

Ποιος επιδοτεί την Κλιματική Αλλαγή ;




Με την πρόσφατη απόρριψη των προτάσεων οικολογικής διαχείρισης των ρεμάτων από την Περιφερειακή Διοίκηση Αττικής, τίθεται θέμα αξιοπιστίας της Πολιτείας ως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και, επειγόντως, το θέμα του μέλλοντος των ρεμάτων της Αττικής

Και ενώ εδώ και μια 20ετία η Ευρωπαϊκή Ένωση διακηρύσσει, προειδοποιεί και νομοθετεί – με οδηγίες, «λευκές» και «πράσινες βίβλους» - για την σπουδαιότητα του φυσικού κεφαλαίου, της βιοποικιλότητας και, ειδικότερα των υγρότοπων στο πλαίσιο της αναχαίτησης και της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, και εν τέλει υπέρ της βιώσιμης ευημερίας των πολιτών της και ενώ πόλεις, μητροπόλεις, περιφέρειες και κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής κοινότητας προχωρούν γοργά σε μέτρα και νομοθετήματα υπέρ της οικολογικής μετάβασης κατά της κλιματικής αλλαγής, η κυβερνητική πολιτική της χώρας – σε όλα τα επίπεδα - παραμένει απελπιστικά γαντζωμένη σε ένα είδος αρχέγονου, περιβαλλοντοκτόνου, ανθρωποκεντρισμού - πρωτο-βιομηχανικής έμπνευσης - που βλέπει τη πραγματικότητα ως «νεκρή φύση», στην απόλυτη διάθεση κάθε λογής συμφερόντων.

- Σύμβαση δανείου 150 εκατομμυρίων ευρώ με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων σύναψαν μόλις προχθές τα Υπουργεία Οικονομικών και Υποδομών για «έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης και αντιμετώπισης των επιπτώσεων από την κλιματική αλλαγή στην Ελλάδα για την περίοδο 2019-23».
- 12,3 εκατομμύρια ευρώ για τη χρηματοδότηση δέκα ώριμων μελετών για αντιπλημμυρικά έργα σε όλη την Αττική διεκδικεί από το κράτος, από εχθές, η περιφερειακή διοίκηση Αττικής, με μοναδικό κριτήριο και στόχο «την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών από πλημμυρικά φαινόμενα… για τον πολίτη και τη ασφάλεια του».