Το τέλος της τετραετίας και της παρούσας διακυβέρνησης βρίσκει οριστικά χαμένη κάθε «ΕΛΠΙΔΑ» δημιουργίας μιας άλλης κοινωνίας και μιας άλλης σχέσης της με την οικονομία και το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, σε θέση να δημιουργήσει την πολυπόθητη αειφορία, με λίγα λόγια μια διάχυτη βιώσιμη ευημερία – μέσω της ισορροπίας μεταξύ κοινωνίας, οικονομίας και περιβάλλοντος - μακρόχρονης οπτικής.
Βασική αιτία η διαχρονική βαθιά κρίση αντιπροσώπευσης – ή η καταστροφική έλλειψη αντιστοιχίας μεταξύ των κοινωνικών και περιβαλλοντικών δυναμικών του χώρου και της θεσμικής τους εκπροσώπησης - που οδήγησε πρώτα στο σημερινό εκμηδενισμό κάθε οράματος και έπειτα στην υποκατάσταση της απαραίτητης αειφόρου ανασυγκρότησης της πτωχυμένης πλέον χώρας με μια «τυφλή», φτηνή και καταστροφική, εκποίηση του φυσικού και πολιτισμικού πλούτου, με ανεπανόρθωτες συνέπειες για τις μελλοντικές γενιές. Από τον προγραμματισμό των εξορύξεων υδρογονανθράκων σε όλη τη χώρα και την αδειοδότηση γιγαντιαίων ξενοδοχειακών μονάδων σε δάση, αιγιαλούς και τοπία ιδιαίτερου κάλλους, έως την άκριτη εγκατάσταση αιολικών «όπου φυσάει ο άνεμος», τη παράταση της χρήσης επικίνδυνων ζιζανιοκτόνων και την βίαιη καταπάτηση των δικαιωμάτων των ζώων, στην προσπάθεια ενίσχυσης της εντατικής ζωοτεχνίας, η εγχώρια πολιτική απέδειξε πλέον ξεκάθαρα την ολική της αποξένωση από κάθε ιδέα αειφορίας, από την κοινωνία, τις ανάγκες της και τους προβληματισμούς της και, εν τέλει, από την αναμφισβήτητη υποχρέωση να υπηρετεί το αναφαίρετο δικαίωμα της κοινωνίας σε ένα αειφόρο μέλλον.
Κρίση αντιπροσώπευσης και εξαΰλωση οράματος και πολιτικής, στα μέτρα της κοινωνίας, της οικονομίας και του περιβάλλοντος, ανθίσανε και ανθούν στο πλαίσιο ενός παρωχημένου, συγκεντρωτικού, μοντέλου διοίκησης, σφιχταγκαλιαμένου από την κομματοκρατία. Ενός μοντέλου μοναδικού στη σύγχρονη Ευρώπη των Περιφερειών, που κρατά την κοινωνία μακριά από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων και ακόμα πιο μακριά από την τοπικότητα. Από εκεί που η κοινότητα ταυτίζεται με τα οικοσυστήματα και οι πολιτικές επιλογές γίνονται άμεσα αισθητές και ανθρωπολογικά διαχειρίσιμες και από εκεί που εκκινούν οι πολιτικές της αειφορίας και της «Οικολογικής Μετάβασης» σε μία κοινωνία της βιώσιμης ευημερίας :
- της συμμετοχικής δημοκρατίας και της δημοκρατίας του διαδικτύου,
- της κυκλικής οικονομίας και της βιώσιμης ενεργειακής πολιτικής,
- της προστασίας και ανάδειξης του φυσικού κεφαλαίου,
- της αγρο-οικολογίας,
- της διαχείρισης των υδατικών πόρων,
- της οικο-κίνησης,
- της συνειδητοποίησης της αξίας του εδάφους και της αναγέννησης των οικιστικών συνόλων,
- της οικολογικής ποιότητας προϊόντων και υπηρεσιών,
- των περιβαλλοντικών ελέγχων,
- των οικολογικών δικτύων,
- της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής,
- της ουσιαστικής προστασίας των δικαιωμάτων των ζώων,
- της πραγματικής οικονομίας, κυκλικής, κοινωνικής και συνδεδεμένης με τις χωρικές και τοπικές ρίζες του παραγωγικού συστήματος, της μεταστροφής του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης και της μικρής παραγωγικής αλυσίδας, οριοθετούμενης στο πεδίο των κοινωνικών και περιβαλλοντικών απαιτήσεων και αναγκών και,
- της διάχυσης των πολιτικών της «Οικολογικής Μετάβασης» σε όλους τους τομείς και όλα τα επίπεδα της πολιτικής της διακυβέρνησης.
Η επανάκαμψη στο όραμα και το άνοιγμα στην πολιτική της αειφορίας δεν μπορούν παρά να εκκινήσουν από την τοπικότητα και ειδικότερα από την Περιφέρεια. Από την Περιφέρεια, που χαρακτηρίζεται πλέον ως «πολιτικός πρωταγωνιστής» και «πρωταγωνιστής πολιτικών», ως ο ενεργός πρωταγωνιστής στην αναδιατύπωση του πολυεπίπεδου πολυκεντρισμού του κράτους, βάσει των ιδιαιτεροτήτων της τοπικότητας και ως ο κύριος παράγοντας ανάθεσης της διάρθρωσης των πολιτικών της βιώσιμης ευημερίας.
«Οι Περιφέρειες είναι οι βασικοί συντελεστές της βιώσιμης ευημερίας», καταλήγει η Διακήρυξη της Συνδιάσκεψης του Γκέτεμποργκ του 1977. Από την Περιφέρεια και από την Περιφέρεια Αττικής ξεκινά αναπόφευκτα και ο δικός μας αγώνας, η δική μας ασυμβίβαστη πολιτική παρέμβαση της «Οικολογικής Συμμαχίας»:
- για την ριζική αναδιατύπωση και αναδιάρθρωση των πολιτικών της Περιφέρειας στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης ενός οικολογικά «ολοκληρωμένου» μοντέλου Περιφερειακής Ενότητας - αυτόνομης, «οικονομικής», αλληλέγγυας, συμμετοχικής και αυτό-βιώσιμης - ως αναγκαία προϋπόθεση της «Οικολογικής Μετάβασης» σε μία κοινωνία ουσιαστικής βιώσιμης ευημερίας,
- για την προοδευτική αναδιατύπωση της αρχιτεκτονικής της Περιφέρειας στο πεδίο της επιβαλλόμενης πλέον πολιτικής και λειτουργικής αυτονομίας, για την βέλτιστη ανταπόκριση στις απαιτήσεις της «Οικολογικής Μετάβασης» και των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών ιδιαιτεροτήτων της τοπικότητας, στο πλαίσιο μιας δημοκρατικότερης και καλύτερα διαρθρωμένης κρατικής δομής.
Ακολουθεί
η Διακήρυξη συγκρότησης της Περιφερειακής Παράταξης
Διακήρυξη
συγκρότησης Περιφερειακής Παράταξης Αττικής
Για ένα μοντέλο Αειφόρου Περιφερειακής
Ενότητας, Αυτόνομης, «Οικονομικής», Αλληλέγγυας, Συμμετοχικής, Αυτοβιώσιμης.
Για την «Οικολογική Μετάβαση» στην κοινωνία της βιώσιμης ευημερίας
40 χρόνια μετά την έναρξη της
διαδικασίας διαμόρφωσης της σύγχρονης Περιφέρειας,
και της αμφισβήτησης της έννοιας της «ανάπτυξης»,
η Ευρωπαϊκή Περιφέρεια προβάλλεται
πλέον ως «πολιτικός πρωταγωνιστής»
και «πρωταγωνιστής πολιτικών»
αναφορικά με την διαδρομή προς την «Οικολογική
Μετάβαση», ως οικονομικός
πρωταγωνιστής της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας αλλά και ως ενεργό
υποκείμενο των πολιτικών βιώσιμης
ευημερίας και πρωταγωνιστής της γεωπολιτικής
σκηνής.
Κατά
την Ευρωπαϊκή Ένωση η Περιφέρεια αποτελεί τον κύριο
υποκείμενο ανάθεσης των πολιτικών βιώσιμης
ευημερίας σε επίπεδο τοπικής
κλίμακας. Όχι τυχαία, το ευρωπαϊκό
θεσμικό πλαίσιο διαμορφώνεται πλέον στην κατεύθυνση της μεταβίβασης των
εξουσιών από το κέντρο στις Περιφέρειες και
στις περιφερειακές αυτοδιοικήσεις. Η Περιφέρεια
δεν θεωρείται ως το απλό υπόβαθρο επεμβάσεων και παρεμβάσεων αλλά ως κύριος
χώρος και ενεργός πρωταγωνιστής της χειροπιαστής διασφάλισης ενός αειφόρου μέλλοντος. Σε αυτό το πλαίσιο,
ελπιδοφόρας διαδρομής, η Ελληνική Περιφέρεια παραμένει, δυστυχώς, ο
θλιβερός κομπάρσος, τόσο στο επίπεδο της αναγκαίας πλέον αυτονομίας – δομής, αρμοδιοτήτων, πολιτικής και λειτουργίας - όσο
και στο επίπεδο των πολιτικών της,
κυρίως ως προς την απαιτούμενη οικολογική
μεταστροφή, την βιώσιμη ευημερία και,
εν τέλει, την υψηλή ποιότητα ζωής.
Παρά
τις προσπάθειες που ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’80 και άρχισαν να υλοποιούνται στις αρχές του ’90, η έννοια της Περιφέρειας
παραμένει σχεδόν ανεξερεύνητη στη χώρα μας. Ταυτίζεται ως επί το πλείστον
με εκείνη μιας αποκεντρωμένης
διοικητικής υπηρεσίας και «τμήμα της
επικράτειας εντός του οποίου ασκείται η αποφασιστική και συντονιστική
αρμοδιότητα του Κράτους».
Η
κεντρική διακυβέρνηση παραμένει το επιτελικό στρατηγείο με συντονιστικό,
παρεμβατικό και ελεγκτικό ρόλο ως προς την λειτουργία της Περιφέρειας η οποία, ουσιαστικά, αποτελεί εκτελεστικό της όργανο,
με ελάχιστα – ή και ανύπαρκτα - περιθώρια διοικητικής, οικονομικής και
πολιτικής αυτονομίας. Οι
προβλεπόμενες από το Σύνταγμα «αποφασιστικές αρμοδιότητες για την εκπλήρωση
του σκοπού της τοπικής ανάπτυξης» αποτελούν ακόμη «γράμμα κενό
περιεχομένου» και η περιφερειοποίηση,
η περιφερειακότητα, ο περιφερισμός και οι πολιτικές που
προϋποθέτουν και προάγουν, θέματα ανάλυσης φιλολογικής βραδιάς. «Πρακτική συνέπεια του τρόπου σχεδιασμού και
λειτουργίας του όλου οργανικού μορφώματος της κρατικής διοίκησης – κεντρικής,
περιφερειακής και τοπικής – είναι η κρίση αποτελεσματικότητας και
αποδοτικότητας που διέρχεται σταδιακά, όλα τα επίπεδα αλλά και κάθε ένα
ξεχωριστά… ». υπογραμμίζει πραγματεία επί του συγκεκριμένου θέματος. «… Η διοίκηση τότε, και οι διαιρέσεις της από
μοχλοί και όπλα ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού μετατρέπονται σε εμπόδια και μέσα
καθυστέρησης ή και οπισθοδρόμησης…». Αυτή ακριβώς είναι και η περίπτωση της
Ελληνικής Περιφέρειας που τροφοδοτεί
μία βαθιά «κρίση αντιπροσώπευσης», ή
καταστροφικής έλλειψης αντιστοιχίας μεταξύ των κοινωνικών και περιβαλλοντικών
δυναμικών του χώρου και της θέλησης
ή και ικανότητας εκπροσώπησης τους
από την θεσμική πολιτική.
Ως εκ τούτου
Εμείς, αδέσμευτοι
ενεργοί πολίτες, φορείς και συλλογικότητες, της οικολογίας και της οικολογικής οπτικής, της
συμμετοχικότητας και της περιεκτικής δημοκρατίας, της διαγεννεακής - κοινωνικής
και περιβαλλοντικής - υπευθυνότητας και δικαιοσύνης, του αποκεντρωτισμού, της
αξίας της τοπικότητας και της οικονομίας των συλλογικών αγαθών, αντίθετοι στην
επικυριαρχία του οικονομισμού, του συγκεντρωτισμού και της αποκλειστικής
δημοκρατίας, στην οπτική της «επιβολής» του τεχνητού στο φυσικό και του υλικού
στο αξιακό, της αναγωγής της πραγματικότητας σε «νεκρή φύση» - παρατηρήσιμης
«απέξω» και από μακριά - της περιβαλλοντικής καταβαράθρωσης και της νεκρής
ιδεολογίας της «συνεχούς ανάπτυξης».
κρίνουμε
περισσότερο από αναγκαίο
την
αναδιατύπωση της έννοιας, της δομής, των αρμοδιοτήτων και της λειτουργίας της Ελληνικής Περιφέρειας, στα χνάρια του
σύγχρονου προφίλ της Ευρωπαικής
Περιφέρειας, σύμφωνα με τις νεώτερες οπτικές περί περιφερειοποίησης, περιφεριακότητας
και περιφερισμού και στην κατεύθυνση
της «Οικολογικής Μετάβασης», για την
δημιουργία ενός νέου θεσμικού μοντέλου
οικολογίας της αυτοδιοίκησης, αυτόνομου και «οικονομικού», αλληλέγγυου,
συμμετοχικού, και εν δυνάμει αυτό-βιώσιμου, του μόνου ικανού να
διασφαλίσει βιώσιμη ευημερία σε
περιβάλλον τριπλής, οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής, κρίσης.
Εμείς, αδέσμευτοι
ενεργοί πολίτες, φορείς και συλλογικότητες, της οικολογίας και της οικολογικής οπτικής,
αποφασίζουμε την σύσταση της «Οικολογικής
Συμμαχίας», «ανοικτής» Περιφερειακής Παράταξης, με στόχο την
συστηματική παρέμβαση στα περιφερειακά δρώμενα, την άμεση κατάρτιση ψηφοδελτίου
για τις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαίου 2019 για την Περιφέρεια
Αττικής και την συστηματική προσπάθεια επίτευξης των παραπάνω.
«Η μετα-αναπτυξιακή κατάσταση, την οποία έφερε η οικονομική κρίση,
επιβάλλει ριζική αλλαγή στρατηγικών οπτικών με αφετηρία αυτό το οποίο μας είναι
πλησιέστερο: τον τόπο στον οποίο ζούμε και από τον οποίο, παράδοξα, βρισκόμαστε
ολοένα και πιο αποξενωμένοι…», υπογράμμιζε προ καιρού ο Αλμπέρτο Μανιάγκι. «Η υπαρξιακή μας διάσταση βρίσκεται πλέον σε
προχωρημένο στάδιο «από-τοπικοποίησης». Χάνουμε διαρκώς σημαντικά κομμάτια των
υλικών και συμβολικών της δομών, ενώ το μόνο αυθεντικά συνεργικό έργο τέχνης,
το οποίο είναι ο χώρος - προϊόν ζωντανού διαλόγου μεταξύ φύσης και κουλτούρας –
υποβάλλεται σε μία συστηματική ερήμωση, μεταβαλλόμενο σε άμορφο υπόβαθρο
«έργων» και λειτουργικών αναγκών εάν όχι και σε συλλέκτη δηλητηρίων.
Αποτελεί πλέον ανάγκη ο επανασχεδιασμός του χώρου από την οπτική της
από-αναπτυξιακής αυτοβιωσιμότητας, τώρα που η γιγάντωση του «ελλείμματος» έχει
εστιάσει, καλύτερα από ποτέ, την επερχόμενη καταστροφή. Την απαραίτητη
προϋπόθεση συνιστά η σφυρηλάτηση μιας «συνείδησης του τόπου και της
τοπικότητας» - της γειτονιάς, του δήμου, της πόλης, του τοπίου, της
βιο-περιοχής - με στόχο της διαφύλαξη των κοινών αγαθών, των αστικών,
περιαστικών και αγροτικών τοπίων, της τοπικής παραγωγής, της τοπικής κουλτούρας
και της τοπικής γνώσης, στα πλαίσια ενός κοινού ορίζοντα συμμετοχικότητας και
αλληλεγγύης». Σε αυτό ακριβώς αποσκοπεί και η σύσταση
της «ανοικτής» Περιφερειακής Παράταξης, «Οικολογική
Συμμαχία», με πρώτο βήμα την προσπάθεια μεταστροφής της Περιφέρειας και της Περιφέρειας Αττικής.
Φίλιππος Δραγούμης
Γιώργος Δημητρίου
Ευάγγελος Σπινθάκης
Κώστας Διάκος
Ιάσων Χανδρινός
Βασίλης Ζομπανάκης
Άγγελος Τρωιάνος
Δημήτρης Θεοδοσόπουλος
Μαργαρίτα Σπηλιοπούλου
Γιώργος Πασχαλίδης
Νίκος Τσάμης
Μιχάλης Βώκος
Χαρίκλεια Χάρις
Οδυσσέας Ρομπάκης
Τριαντάφυλλος Σουργιαδάκης
Αλέξανδρος Αργυρόπουλος
Αλέξανδρος Γερασιμίδης
Παναγιώτης Γιολδασέας
Άγγελος Σπυρόπουλος
Ιωάννα Περαντινού
Γιάννης Νέστορας
Ελένη Αλεξοπούλου
Κώστας Καραβασίλης
Δώρα Ιππίκογλου
Φραγκίσκα Ροδίτου
Δημήτρης Κιμουλιάτης
Κατερίνα Αγλαμίση
Στέλιος Παναγιωτίδης
Στέλιος Αγγελής
Γιάννης Νικολαίδης
Φραντζέσκος Καλλιβρούσης
Φωτεινή Κατσιώνη
Παναγιώτα Μπακαλοπούλου
Τάκης Σουκαράς
Με
την στήριξη :
Ομάδα
Οικολογικού Ακτιβισμού «Πράσινοι Γρύλοι»
Ενιαίο Οικολογικό
Κέντρο Μεσογείων & Μεταμόρφωσης
Δίκτυο Δημοτικών Παρατάξεων
«Πράσινο – Για την Οικολογία»
Ελληνικό Δίκτυο για την
Αποανάπτυξη
Μικρογεωγραφίες
Αθήνα, Φεβρουάριος
2019
Οικολογική
Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής
contact@oikologiki.symmaxia.gr
-----------------------------
