-
Και ενώ ο Πρωθυπουργός διακηρύττει - όπου βρεθεί
και όπου σταθεί - «τολμηρές πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος».
-
Και ενώ ο Περιφερειάρχης Αττικής έχει χάσει κυριολεκτικά
τον ύπνο του διότι αντιλαμβάνεται - σωστά - ότι «δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο» και ζητά συνεργασία Τοπικής Αυτοδιοίκησης
και Κεντρικής Διοίκησης «προκειμένου να επιτευχθεί η περιβαλλοντική αναβάθμιση…
με έργα υψηλής προστιθέμενης αξίας τόσο
για το περιβάλλον, όσο και για το ενεργειακό ισοζύγιο».
-
Και ενώ οι πλειοψηφίες στην διοίκηση των Περιφερειών της χώρας διακηρύττουν - όπου μπορούν και
όπου φθάνουν - ότι προκρίθηκε το τέλος της αυτοδιοίκησης και η απαρχή της Περιφερειακής
Διακυβέρνησης «που βάζει τις
Περιφέρειες μπροστά στη μεγάλη πρόκληση να αλλάξουμε την Ελλάδα».
-
Και ενώ όλοι κόπτονται
για τις κυκλικές οικονομίες, την ανακύκλωση, το βιολογικό και τα βιολογικά.
-
Και ενώ όλοι κόπτονται για
το κλίμα και την κλιματική αλλαγή,
φθάνουν στο Περιφερειακό
Συμβούλιο Αττικής και υπερψηφίζονται από την πλειοψηφούσα και διοικούσα Παράταξη
- όπως στην τελευταία 25η
Συνεδρίαση - «Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων» νέων κτιρίων, 30.000 τ.μ. περίπου και στο κέντρο του
λεκανοπεδίου, που προβλέπουν την κατασκευή και χρήση κοινού σηπτικού βόθρου και ο οποίος «θα
εκκενώνεται μέσω βυτιοφόρων κατ’ εκτίμηση κάθε δεκαπέντε ημέρες» (sic !!!).
-
Και ας είναι υποχρεωτική από το 2000 - βάσει κοινοτικής οδηγίας - η κατασκευή
αποχετευτικών δικτύων για τη συλλογή των λυµάτων πόλεων και κωμοπόλεων µε
πληθυσμό άνω των 15.000 κατοίκων.
- Και ας παραπέμφθηκε η
χώρα το 2006 στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για µη συμμόρφωση µε
την Οδηγία.
-
Και ας προσθέτει η υπερψηφισμένη
ΜΠΕ ένα ακόμη όχημα, έστω και κάθε
15 ημέρες, στο κυκλοφοριακό χάος του Λεκανοπεδίου.
-
Και ας προσθέτει η υπερψηφισμένη
ΜΠΕ ένα ακόμη οικονομικό κόστος για τη
διάθεση των βοθρολυμάτων σε - ποιος ξέρει ποιόν - βιολογικό καθαρισμό, ή και - ακόμη χειρότερα - ένα τεράστιο
περιβαλλοντικό κόστος εάν η διάθεση γίνεται ανεξέλεγκτα
όπου μπορεί και όπου «συμφέρει».
-
Και ας απαιτεί το νέο
κτίριο σημαντικές ποσότητες νερού για πλύσιμο.
-
Και ας προβλέπει το νέο
κτίριο φυτεύσεις στον ακάλυπτο χώρο που, προφανώς, απαιτούν ποτιστικό νερό.
-
Και ας κοστίζουν οι
βιολογικοί βόθροι απειροελάχιστα ως προς το κόστος κατασκευής του κτιρίου ενώ συμβάλλουν
τα μέγιστα στο πεδίο μιας - έστω και ελάχιστης - προσέγγισης στην περιβαλλοντική
αναβάθμιση εάν όχι στην αντιμετώπιση του οικολογικού ζητήματος.
Γιώργο
Πατούλη, το είπαμε και το ξαναλέμε : δέχεσαι που δέχεσαι τα πιο παράδοξα
αιτήματα, βρες τουλάχιστον εισηγητές και πιο τίμιους και πιο διαβασμένους. Και, έστω και κατ'ελάχιστο, λίγο «οικολόγους» !
Γιώργος Δημητρίου
Επικεφαλής «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ για την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ»
Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής
